شعر | خسرو گلسرخی | ایواز طاها

منیم لیلام
همیشه
پنجره آرخاسیندا یوخویا دالیر
دان سؤکولرکن
قولسوز گله‌جه‌ییمی
یاخشی آنلاییر، آنجاق
منده آرتیق
پنجره‌نی آچماغا
بیر گوج یوخ.

__________

لیلای من
همیشه
پشت پنجره می‌خوابد
و خوب می‌داند
که من سپیده‌دمان
بدونِ دست می‌آیم
و یارای گشودن پنجره
با من نیست.