اوتوردو [فالچی قادین]، قورخو گؤزلرینده‌جه
چئوریلمیش فینجانیما دونوخدو
«اوغلوم غم چکمه، سئوگی سنین آلنینا یازیلیب»- دئدی.
«سئوگیلیسی یولوندا اؤلن کیمسه شهید ساییلیر.
بیر چوخ فالا باخمیشام، طالع‌لری یوخلامیشام
سنین فینجانینا بنزه‌ر فینجان اوخومامیشام
بیر چوخ فالا باخمیشام، طالع‌لری یوخلامیشام
سنین آجی‌لارینا بنزه‌ر آجی‌لار گؤرمه‌میشم.
سئوگی دنیزینده
یئلکن‌سیز أبدی یولچولوق آلین‌یازین‌دیر سنین.
عؤمور بویو حیاتین ایسه گؤز‌یاشیندان عیبارت کیتاب‌دیر.
آلین‌یازین‌دیر اودلا سو آراسیندا دوستاق اولماق.
بوتون یانغین‌لار، بوتون کئچمیش‌لره باخمایاراق،
گئجه گوندوز ایچیمیزده یووالانمیش آجی‌لارا رغمن
یئل‌لره رغمن
یاغیش‌لی، قاسیرغالی هاوایا باخمایاراق
اوغلوم سئوگی آلین‌یازی‌لاری‌نین أن دادلیسی کیمی قالاجاق
یاشامیندا بیر قادین وار گؤزلری تاپیناجاق قده‌ر گؤزل
آغزی اوزوم سالخیمی کیمی بیر رسم
گولوشو ماهنی‌لار، چیچک‌لر
قاراچی‌لار بنزه‌ری دلی ساچی بوتون دونیانین یولچولوغونا چیخیر
اوغلوم سن اؤزله‌دییین قادینی بوتون دونیا سئویر
لاکین سنین گؤی‌اوزون بولودلودور،
یول‌لارین ایسه چیخیلماز، چیخیلماز،
و اوره‌یی‌نین سئوگیلیسی
گودوکچولولر أحاطه‌سینده‌کی سارایدا یوخویا گئتمیش.
اونون اوتاغینا گیرمگ ایسته‌ین
و یا ائلچیلییینه گلن
باغچاسی‌نین چپرینه یاخینلاشان
ساچی‌نین هؤروک‌لرینی آچماغا چالیشان کیمسه
ایتکین دوشور -اوغلوم!- ایتکین، ایتکین، ایتکین…
اوغلوم هارداسا اونون آختاریشینا چیخاجاقسان
دنیز لپه‌لریندن
ساحیلین لاجیورد اینجی‌لریندن آلاجاقسان سوراغینی.
دنیز دنیز دولاشاجاقسان
گؤزیاش‌لارین ایرماغا دؤنه‌جک
آجی‌لارین بؤیویوب آغاج‌لارا چئوریله‌جک
بیرگون -اوغلوم- یئنیلگین، اوزگون گئری دؤنه‌جکسن
آنلایاجاقسان عؤمور بویو توستو جیزگیسی آردینجا اولدوغونو
و سئوگیلی‌نین نه یئری وار، نه یوردو، نه ده عنوانی
نه چتین‌دیر -اوغلوم- عنوانسیز قادینی سئومک.»
_________________
* نزار قبانی‌نین بو شعری‌نین ایلک واریانتی بوندان داها اوزون‌دور. گومان ائدیرم عبدالحلیم حافظ اونو سسلندیرمک ایسته‌دیکده قبانی شعرده أل گزدیریر، میصرا‌ع‌لاری دییشدیریر، شعری قیسالدیر. من بو سون رئداکته‌نی چئویرمیشم. شعرین ایلک واریانتینی واختیله وئرلیش‌لرینی لبناندان ائفیره بوراخان المرابطون رادیوسوندان ائشیتمیشدیم.
_________________
قارئة‌الفنجان | نزار قبانی
جَلَسَتْ و الخَوفُ بِعَیْنَیْها تَتَأَمَّلُ فنجانِی المقلوب
قالتْ: «یا ولدی لاتَحزَنْ، الحُبُّ عَلیکَ هوَ المکتوب
یا ولدی، قَد ماتَ شهیداً، مَن ماتَ فِداءً لِلمحبوب
بَصَّرْتُ و نَجَّمْتُ کثیراً
لٰکنّی لَمْ اقْرأْ أبَداً فِنجاناً یُشْبِهُ فنجانَک
بَصَّرْتُ و نَجَّمْتُ کثیراً
لٰکنّی لَمْ أعْرِفْ أبداً أحْزاناً تُشْبِهُ أحزانَک
مقدورُکَ اَنْ تَمضِى أبداً فى بحر الحُبّ بغَیرِ قُلوع
و تکونُ حیاتُکَ طولَ العمرِ کتابَ دُموع
مقدورک أن تَبقى مسجوناً بینَ الماءِ و بینَ النّار
فَبِرَغمِ جمیعِ حرائقِه، فَبِرَغمِ جمیع سوابقِه
و برغمِ الحزن السّاکن فینا لیل، نهار
و برغمِ الریح
و برغمِ الجوِّ الماطِر و الِاعصار
الحبُّ سَیبقى یا ولدی أحلِى الاَقدار
بحَیاتِک یا ولدى اِمرأةٌ عیناها سبحانَ المعبود
فَمُها مرسومٌ کَالعُنقود
ضَحْکَتُها أنغامٌ و وُرود
و الشَعْرُ الغجَرىُّ المجنونُ یُسافِرُ فى کل الدنیا
قد تَغْدو أمرأةٌ یا ولدى یَهواها القلب هی الدنیا
لٰکنَّ سَمائَکَ مُمطِرَة و طریقُکَ مسدودٌ مسدود
فحبیبةُ قلبِکَ یا ولدی نائمةٌ فی قصرٍ مرصود
مَن یَدخُل حُجرَتها
مَن یَطلُب یَدَها مَن یَدنو مِن سورِ حدیقتَها
مَن حاولَ فکَّ ضَفائرِها
یا ولدی مفقودٌ مفقودٌ مفقودٌ مفقود
ستفتّشُ عنها یا ولدی فى کلِ مکان
و سَتسألُ عنها موجَ البحرِ و تَسألُ فَیروزَ الشُّطّان
و تَجوبُ بِحاراً و بحارا و تَفیضُ دُموعُک أنهارا
و سیَکْبُرُ حُزنُک حتى یُصبِحَ أشجاراً
و سَتَرْجَعُ یوماً یا ولدی مهزوماً مکسورَ الوُجدان
و ستَعرِفُ بعدَ رحیلِ العمر بأنّک کنتَ تُطارِدُ خَیطَ دُخان
فحبیبةُ قلبِکَ لیس لها أرضٌ أو وطنٌ أو عنوان
ماأصعب أن تهوى أمرأة یاولدی لیس لها عنوان»